حضور و تاثیر برخی برندها آنقدر آشکار است که در فروشگاه ها هنوز پس از سال ها مشتریان هر: دستمال کاغذی را «کلینکس» می خوانند برای خرید پودر لباسشویی تقاضای تاید می کنند، برای خرید مایع ظرفشویی ریکا می خواهند، هر مایع سفیدکننده را وایتکس می نامند، به هر کیک چندلایه تی تاپ می گویند، پفک طلب می کنند حتی اگر از کارخانه چی توز باشد! اولین مدل پاپ کورن که وارد ایران شد، مربوط به یک شرکت انگلیسی بود به اسم چسترفیلد (Chester Filed) و حالا این محصول در ایران پف فیل نامیده می شود که شکل مودبانه ای از تلفظ عامیانه واژه چستر فیلد است! از دیگر کاربردهای خطایی رایج برندها می توان از ماتیک برای رژلب، سامسونت برای کیف اداری، اسمارتیز برای دراژه شکلاتی، اسکاچ برای بافته ظرفشویی، پمپرز برای پوشک کامل بچه، زیراکس برای دستگاه کپی کلمن برای ظروف دردار و یا شیردار آب نام برد. به این فهرست می توان این عناوین را هم افزود: لیپتون به جای چای کیسه ای، پیف پاف برای اسپری حشره کش، ساندیس برای آبمیوه های صنعتی، پاستیل برای شیرینی پلاتینی، پاریزین برای جوراب نخی زنانه، دایجستیو یا ساقه طلایی برای بیسکوئیت سبوس دار، آلاسکا برای بستنی چوبی یخی، یخمک برای بستنی یخی، کیم برای بستنی چوبی شیری با روکش شکلاتی، اتود برای مداد نوکی، نشکافه برای قهوه خوری، لی یا لی وایز برای شلوار جین و گالینا بلانکا برای عصاره گوشت و... اینها همه برندهایی هستند که نام کالا شده اند.